Iets verder in de coupe hoor ik een vrouw zeggen: “Ja maar dat ga ik natuurlijk niet zeggen”. Terwijl mijn oren zich spitsen gaat ze verder: “Ik krijg al verontwaardigde blikken wanneer ik in de weekstart vraag of iemand nog hulp nodig heeft. Het lijkt wel of iedereen met elkaar heeft afgesproken om het er niet over te hebben, de spanning hangt in de lucht”.

Over de vraag waarom het ene team het beter doet dan het andere hangt nog steeds een waas van mystiek. De één vindt dat het aan de teamleider ligt, de ander aan de teamsamenstelling en weer iemand anders zegt dat het heldere communicatie is. En natuurlijk hebben ze alle drie een beetje gelijk omdat ze het zelf hebben meegemaakt.